De Sint-Barbarakerk is een van de twee kerken van de Utrechtse plaats Bunnik. De huidige kerk is gebouwd in 1939-1940, naar een ontwerp van Alphons Boosten.

De bouw van de huidige kerk begon op 13 mei 1939 en de eerstesteenlegging was op 26 juli van dat jaar. Op 9 oktober 1940 werd het nieuwe kerkgebouw ingewijd door aartsbisschop Johannes de Jong.

De bouwstijl van de Barbarakerk vertoont eigenschappen van de Delftse School, waarbij eenvoud en een goede harmonie tussen massa, ruimte en lichtval vooropstaat. De Delftse School kenmerkt zich ook door grote schuine dakvlakken en het gebruik van traditionele bouwmaterialen zoals baksteen. De architect combineerde deze stijl met invloeden uit het expressionisme. De kerk is nauw verwant aan Boostens kerken in Genhout en Heksenberg en heeft net als die kerken een westwerk-achtige voorbouw.

Het altaar en het altaarkruis zijn ontworpen door de Utrechtse edelsmid Jan Eloy Brom. Het is vervaardigd van zwart, licht geaderd marmer. De muurschildering in de apsis is vervaardigd door de schilder Charles Eyck. Het tafereel beeldt de verheerlijkte Christus op de berg Tabor uit.

De glas-in-loodramen in de kerk zijn van Wim van Woerkom. Ook zijn er ramen van Gunhild Kristensen van gekapt glas.

Het orgel is in 1963 gebouwd door Flentrop en het werd in september 1963 door Louis Toebosch officieel in gebruik genomen.

De kerk en de bijbehorende pastorie, ook ontworpen door Alphons Boosten, werden in 1999 benoemd tot rijksmonument.