De geloofsgemeenschap rond de Sint Franciscus Xaveriuskerk is de oudste in de Amersfoortse binnenstad. De vroegste vermeldingen gaan terug op het begin van de 17e eeuw. Als je zo oud bent, heb je ook veel meegemaakt. Het verschijnsel ‘fusie’ is een lot dat de Franciscus Xaverius al eerder trof. In het begin van de jaren zestig gingen de toenmalige parochies van Onze Lieve Vrouw Tenhemelopneming (Elleboogkerk) en die van Franciscus Xaverius samen. In de kerk aan ‘t Zand wordt als mooie herinnering aan die fusie een groot schilderij bewaard van Maria Tenhemelopneming dat afkomstig is uit de Elleboogkerk. Zoals dikwijls met oude kerken in binnensteden onderscheidt de Franciscus Xaverius zich doordat ze deels lokaal geworteld is, maar ook vele actieve gelovigen kent die uit de wijde regio afkomstig zijn. De periode van 1974 – 1993 is een bijzondere tijd geweest voor deze gemeenschap, omdat zij toen de omroepparochie was van destijds de KRO en het RKK en daarmee landelijke bekendheid kreeg. Van de omroepparochie zijn nu nog de sporen in kerk en pastorie terug te vinden, o.a. de lichtinstallatie en het schilderij van Toon Tieland, dat vanuit het land werd aangeboden bij het vertrek van het Omroeppastoraat.

Daarna heeft de geloofsgemeenschap zich volop verder ontwikkeld. Een rode draad daarbij is de overtuiging dat de gelovigen zelf de dragers van de kerkgemeenschap zijn. Aandacht voor een verzorgde liturgie, voor kwalitatief hoogstaande zang en muziek, voor spiritualiteit en diaconie zijn speerpunten. Dat alles samengevat in het motto: Gastvrij en spiritueel in stad en regio. De Franciscus Xaverius draagt vanuit deze eigen traditie bij aan de veelzijdigheid van Onze Lieve Vrouw van Amersfoort.