De huidige St. Laurentiuskerk te Ulvenhout werd in 1903 gebouwd op de restanten van de oude kerk naar het ontwerp van de Tilburgse architect C.F. van Hoof. De kerk maakt deel uit van een kerkterrein, dat tevens een consistorie, een pastorie met een grotendeels authentiek interieur en tuin en een voorplein omvat. Het kerkterrein wordt geflankeerd door een R.K. begraafplaats en de voormalige Mariaschool voor basisonderwijs. Het terrein is van archeologische waarde en bevat de funderingsresten en sporen van de omgrachting van het voormalige slot Grimhuijsen. Tussen de kerk en de pastorie is het oorspronkelijke, vroegzeventiende-eeuwse slotpoortje opgenomen, terwijl aan de andere zijde tussen de kerk en de voormalige Mariaschool zich een schansmuur bevindt. De kerk verving de in 1792 in gebruik genomen schuurkerk wegens de opgetreden en verwachte groei van de katholieke geloofsgemeenschap, die ook elders in Zuid-Nederland vanaf het midden van de negentiende eeuw waarneembaar was.

De St. Laurentiuskerk is gelegen aan de Dorpsstraat, de belangrijkste noord-zuid verbindingsweg van Ulvenhout, en domineert met zijn torenspits en bouwmassa zowel het straat- en omgevingsbeeld als het dorpsprofiel. De kerk is ontworpen in de voor die tijd veel voorkomende neogotische stijl. Het interieur werd in de loop der jaren getooid met onder meer kruiswegstaties, gebrandschilderde ramen en muurschilderingen. In de kerk is ook het uit 1803 stammende Van Peteghemorgel ondergebracht. Als gevolg van modernisering van de liturgie, vooruitlopend op de uitkomst van het Tweede Vaticaans Oecumenisch Concilie van 1962 tot 1965, werd in 1963 het interieur van de kerk drastisch vereenvoudigd naar plannen van architect Anton Siebers. Zo vervielen de pachtplaatsen bij het altaar, werden er muurschilderingen verwijderd en werd de altaaropstelling gewijzigd. Sinds het midden van de jaren 1990 werden diverse restauraties uitgevoerd, onder andere aan het orgel, de toren en gebrandschilderde ramen en aan het dak van de pastorie. In het nog overwegend witte kerkinterieur werden geleidelijk kleur en decoratieve elementen teruggebracht.

Kerk, pastorie en orgel hebben de status van Rijksmonument.