Een eerste klein kerkgebouw stond aan de Noordspierdijkerweg bij de Kappelleweg. Helaas viel de toren in 1674 tijdens een storm om en stortte het kerkje in. Het werd een beetje hersteld.
Na lang aandringen werd door de Staten en Holland toestemming gegeven voor het bouwen van een nieuw kerkje. Het werd een kleine houten kerk met een rieten dak aan de Spierdijkerweg.
De gemeenschap groeide en de kerk werd te klein. Na jaren werd het een bouwval.
Koning Willem I had echter bepaald dat er geen nieuwe kerken mochten worden gebouwd. Dit duurde 42 jaar lang, totdat gedeputeerde staten in 1849 Spierdijk toestemming gaven een nieuwe kerk te bouwen, wat meteen wordt gedaan. Architect Ing. Wolterus van de Horst werd aangesteld en ontwierp een axiale hallenkerk model standaard waterstaatskerk. De kerk werd in 1850 in gebruik genomen. De gemeenschap groeide weer, tot wel 1609 parochianen in 1885. De kerk werd weer te klein. Architect A.C. Bleijs tekende voor de uitbreiding van de kerk. Het werd een kruiskerk met verhoogd centraal middengedeelte, op longitudinale bouwwijze. Op 24 juni 1889 werd de vergrote kerk in gebruik genomen.